การลดค่าความต้านทานโดยการเพิ่มจำนวนหลักดิน
ทำได้หลายแบบเช่นการวางหลักดินให้เรียงกันเป็นแนวยาว , วางเป็นรูปสามเหลี่ยม (ใช้หลักดิน 3 แท่ง) หรือวางเป็นรูปสี่เหลี่ยม แต่วิธีนี้มีข้อจำกัดสำหรับดินที่มีความต้านทานจำเพาะสูงมากๆ เพราะเมื่อจำนวนหลักดินเกิน 5 แท่ง ความต้านทานจะลดลง ในอัตราส่วนที่น้อยมาก

Shell of Resistance
การต่อระหว่างหลักดินกับดินเป็นการต่อระหว่างวัตถุตัวนำกับกึ่งตัวนำในลักษณะของการสัมผัสระหว่างตัวนำไฟฟ้ากับพื้นที่ (Conductor to area) ซึ่งการต่อแบบนี้ต้องมีปริมาตรของดินรอบๆ หลักดินเป็นตัวช่วยให้การต่อสมบูรณ์ ลักษณะของ shell of resistance แสดงดังรูป
                                                        
ความต้านทานจะเปลี่ยนไปตามระยะทางที่ห่างออกไปจากหลักดินโดยรอบ ทั้งด้านข้างและด้านล่าง

                                
จากรูปเป็นกราฟแสดงความต้านทานที่เปลี่ยนแปลงแบบ exponential ตามระยะทางที่ห่างจากหลักดินความยาว 2.40 เมตร ซึ่งจะพบว่าที่ความยาวประมาณ 1.1 เท่าของความยาวหลักดิน การเปลี่ยนของความต้านทานจะน้อยมาก ที่จุดนี้ถือว่าการต่อเกือบสมบูรณ์ shell of resistance จึงมีความหมายต่อระยะห่างระหว่างหลักดินเมื่อต้องติดตั้งมากกว่า 1 แท่งขึ้นไป ซึ่งพบว่า shell of resistance ของแต่ละหลักดินจะซ้อนกัน เป็นผลให้ความต้านทานที่ลดลง ไม่เป็นอัตราส่วนโดยตรงกับจำนวนหลักดิน

ระยะห่างระหว่างหลักดิน
     หลักดินที่ติดตั้งหลายต้นในแนวเส้นตรงต้องอาศัยพื้นที่ ที่ยาวมากๆ ซึ่งการเพิ่มจำนวนหลักดินจะทำให้ความต้านทานลดลง ตามค่าตัวคูณที่ระบุในตาราง (การติดตั้งหลักดิน 3 แท่งเป็นรูปสามเหลี่ยมสามารถใช้ตัวคูณเดียวกันกับแบบติดตั้งหลักดิน 3 แท่งในแนวตรงได้)

หลักดินหลายแท่งติดตั้งเป็นรูปสี่เหลี่ยม
     การติดตั้งหลักดินเป็นรูปสี่เหลี่ยมนี้ใช้อย่างน้อยที่สุด 4 ต้นและเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนเท่าของ 4 เช่น 8 , 12 เป็นต้น เหมาะสำหรับพื้นที่ยาวไม่มากนัก และมีค่าตัวคูณลดตามจำนวนหลักดินดังตาราง

 หน้าแรก